connected

 

Zutphen, 19 augustus 2023.

Wel drie maanden heb ik ruimte gekregen door een aantal operaties, waarna bijna niets anders te doen viel dan plat op mijn rug liggen. Ruimten om mijn leven te beschouwen. Vanuit meditaties nam ik impulsen waar die mijn levenspad verhelderden. Nieuwe initiatieven werden geboren. Mijn creatiekracht was en is vitaal.

                                                              Mijn missie.

Nu het gebruikelijke exposeren niet meer tot mijn mogelijkheden behoort op dit moment en ik ook graag dieper in gesprek wil gaan met belangstellenden, fantaseer ik over huiskamer presentaties. Even weg van de opsmuk en de verhalen die in exposities niet de ruimte krijgen die ze verdienen. Even pas op de plaats.

Hoe wil ik met dit initiatief een steentje bijdragen aan de zich snel veranderende wereld, in de onstuimige, onrustige, angstige tijd waarin we leven? Hoe draag ik bij de rust te bewaren? Te weten dat liefde uiteindelijk overwint.

Graag wil ik anderen aanraken, de vreugde van het creëren, van co -creatie laten ervaren. Ik hoop dat het transcendente karakter van mijn werk kan worden gezien en beleefd. Dat anderen ook geraakt worden in hun creatieve bron, in hun stilteplek. De plek waarin je je kunt terugtrekken als het leven overweldigt, angstig maakt. Waarin ook vertrouwen woont en tomeloze liefdeskracht.

Vanuit al mijn vezels wil ik bijdragen aan het grote bewustzijnsveld waarin deze kracht de scepter zwaait, door het presenteren en tonen van mijn werk. Het veld samen vergroten en versterken. De energie die het werk oproept (zachtheid, liefde, tederheid, kracht, levenslust, spirit etc.) laten doorstromen tijdens het samen zijn. Samen in het ‘zíjn’ vertoeven en mogelijk van daaruit een waarachtige dialoog aangaan.  Elkaar ontmoeten in dat draagvlak van onvoorwaardelijke liefde of eenheidsbewustzijn, niet wetende wat zich daarin aandient, nieuwsgierig naar wat van daaruit opborrelt.

                                                           De dialoog

Een te pas en onpas gebruikt woord.

Onze dialoog wordt geen interactie met werkbespreking, noch een associatiecirkel. Meningen, gedachten, interpretaties, concepten, verwachtingen, ze mogen rusten. Wij hoeven niks, wij nemen waar met onze zintuigen. In stilte, in nieuwsgierigheid naar wat ons toevalt in het gekozen werk. Ja, je kiest een werk dat je het meest raakt.

We laten het werk spreken, ontvangen haar fluistering. We hebben een uitwisseling met de essentie van onze creatieve bron en het wezenlijke van het werk. We laten het gesprek plaatsvinden in onszelf.

Uiteraard kunnen we met elkaar uitwisselen, elkaar bevragen.

Jullie zijn zo welkom dit bewustzijnsveld te creëren en versterken.

In liefde, Trude.

Reacties zijn gesloten.