Het is weer zover!
De kleuren zijn voor dit moment naar de achtergrond verschoven. Vooraan liggen de lijnen, vlakken, zwart en wit, bruin, aardse tinten.
Is dit het jaargetij waar we naar toe groeien? Precies vandaag voelt de natuur verstild, ingekeerd. Het is grijs, er is geen wind. Af en toe fladdert een bruin blad door de ruimte. De potplanten neigen naar verdorren. Is dit de beweging die mijn ziel waarneemt? Is dat waardoor ik me nu laat leiden?
Ik grijp naar papier, naar houtskool, bister en doe aan soul playing. Ik pak graag deze momenten van stille beweging, van flow in a split second. Van ‘even om het hoekje kijken’ wat daar te vinden is. Even geen vibraties van kleur, van kleurklanken, van zonnegloed.
Stil.
Ik ga de innerlijke ruimte ten volle betrachten, beleven en vanuit die eindeloze ruimte scheppen. Ik laat het ontstaan op een kleiner formaat papier in een oogopslag. Overzichtelijk, eenvoudig, verfijnd en sereen. Het is een kunst apart voor mijn expressieve lyrische ziel. Het kijken naar verhoudingen, dialogen, compositie binnen dat moment. Zonodig enige sturing toevoegen. Ja , dat!
Dat is wat eveneens mijn liefde steelt.
