van
gedragen worden
en
gevleugeld weten
Het ene thema komt uit het andere voort, zoals gebeurtenissen elkaar opvolgen , afwisselen, bestaan en vergaan. Panta Rhei. In deze beweeglijkheid dient zich nu mijn volgende fascinatie aan: gedragen worden. Het symbool dat hierin me vergezelt is : de boot. Een poosje zal ik me daarin ‘uitleven’.
getekend op papier:
getekend op doek:
beschilderde foto:
Van gevleugeld weten
Als plots de hemel gaat vleugelen….
Het gebeurt.
In het landschap vertoevend, uitkijkend over de akkers, bomenrijen, boerderijen, wolkenluchten en ooievaars.
Mezelf vereenzelvigend met deze koninklijke dieren in hun parmantige tred, ze volgend in het majestueuze opstijgen naar de hemel, kan het mij overkomen dat ik meereis. Dat ik me op hun rug laat meeglijden op de wind, in de stilte, de ruimte.
Ik waan me op weg. Op weg naar een hemel die mee vleugelt.
Op pad langs de IJssel.
Deze zachtaardige rivier intrigeert ook mij. Haar lieflijke stromen, steeds zich weer wijzigend aan de oppervlakte. De energie die uitgaat van deze meanderende rustige waterweg heeft zo’n gevend gebaar.De talrijke kribben, haar kades en uiterwaarden, de begroeiingen er langs. Het boeit, vraagt me om te fotograferen. Ik kiekte afgelopen jaar en ben nu ertoe overgegaan om de foto’s te bewerken, te beschilderen . Het schilderachtige te benadrukken. Een uitdaging om het beeld te versterken, de rivier iets te geven. Laag water, hoog water??
De eerste experimenten liggen te drogen.
